Δεν γελιέται η μητέρα.

Ο νεαρός Παύλος κάλεσε τη μητέρα του για φαγητό. Η μητέρα, παρατήρησε ότι ο Μάκης, ο συγκάτοικος του γιόκα της, ήταν ένα πολύ όμορφο αγόρι.

Από καιρό υποψιαζόταν ότι κάτι μπορεί να «παιζόταν» ανάμεσά τους και η ομορφιά του Μάκη ενίσχυσε αυτές τις υποψίες.

Όσο πέρναγε η ώρα και παρατηρούσε τον τρόπο που τα δυο παλικάρια συμπεριφέρονταν μεταξύ τους, όλο και περισσότερο αναρωτιόταν μήπως η σχέση τους έκρυβε κάτι παραπάνω από αυτή δύο τυπικών αρσενικών συγκατοίκων.


Διαβάζοντας τη σκέψη της ο Παυλάρας, της ξεκαθαρίζει αντρίκια:
- Ξέρω τι σκέφτεσαι, αλλά σε διαβεβαιώ ότι ο Μάκης κι εγώ είμαστε απλά συγκάτοικοι.

Καμιά βδομάδα μετά λέει ο Μάκης στον Πάυλο :

- Από τότε που ήρθε η μάνα σου για φαγητό, δεν μπορώ να βρω το τηγάνι. Δεν πιστεύω να το πήρε μαζί της;

- Το αποκλείω, αλλά για καλό και για κακό θα της στείλω ένα mail?

ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΗΤΕΡΑ,
ΔΕΝ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΑΙ ΟΤΙ «ΠΗΡΕΣ» ΤΟ ΤΗΓΑΝΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ. ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΤΗΓΑΝΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕΣ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ.

ΜΕ ΑΓΑΠΗ
ΠΑΥΛΟΣ

Μερικές μέρες μετά, ο Παύλος έλαβε ένα mail από τη μαμά του που έγραφε:
ΑΓΑΠΗΤΕ ΓΙΕ ΜΟΥ,

ΔΕΝ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΑΙ ΟΤΙ «ΚΟΙΜΑΣΑΙ» ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΚΗ . ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΝ Ο ΜΑΚΗΣ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ, ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΑΤΕ ΒΡΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΤΗΓΑΝΙ.

ΜΕ ΑΓΑΠΗ
Η ΜΑΜΑ