Εκδρομή Πολιτιστικής Λέσχης ΟΤΕ Θεσσαλονίκης

«Το παραμύθι των τεμπέληδων Ελλήνων»

πηγή: www.ethnos.gr

Καταιγισμό επικριτικών δημοσιευμάτων στις γερμανικές εφημερίδες προκάλεσαν οι «παραινέσεις» της Μέρκελ προς Ελληνες και λοιπούς Νοτιοευρωπαίους για περιορισμό συντάξεων, αδειών και αργιών... «αλά Γερμανικά». Τα στοιχεία της Eurostat, δείχνουν άλλα για τους Γερμανούς, της επισημαίνουν.

Η εφημερίδα Die Welt του Βερολίνου σε σχόλιό της υπογραμμίζει: «Όσο σωστό είναι οι υπερχρεωμένες χώρες να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να θέσουν υπό τον έλεγχό τους τα δημοσιονομικά ελλείμματα, τόσο λανθασμένο είναι να τους υπαγορεύσουμε ενιαία «θεραπεία».

Την ευθύνη για τα εθνικά προγράμματα εξυγίανσης φέρουν οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις αυτών των χωρών.

«Ενδέχεται η Ελλάδα να βρει άλλους δρόμους από μας για να μειώσει το κόστος των κοινωνικών παροχών. Η σύνταξη στα 67 συνιστά μόνον μια πιθανή ψηφίδα από τις πολλές. Στη Γερμανία η γήρανση του πληθυσμού βρίσκεται σε πιο προχωρημένο στάδιο από ότι στις χώρες της Νότιας Ευρώπης…»

Το παραμύθι των τεμπέληδων Ελλήνων

«Η Μέρκελ και το παραμύθι των τεμπέληδων Ελλήνων» είναι ο τίτλος της εφημερίδας Die Zeit, η οποία, όπως και η εφημερίδα Tagesspiegel αντιπαραθέτουν τα επίσημα ευρωπαϊκά στατιστικά στοιχεία και ασκούν κριτική για τον τόνο που χρησιμοποίησε η Γερμανίδα καγκελάριος.

Γράφει η Die Zeit: «Γιατί η καγκελάριος υποστήριξε το αντίθετο από αυτό πουισχύει; Ενδέχεται να επιδιώκει να στείλει ένα μήνυμα στον γερμανικό λαό: "μεγαλύτερη βοήθεια στον Νότο δεν θα είναι δωρεάν". "Δεν πρέπει να αλλάξουμε εμείς, αλλά οι πολίτες των χωρών που έχουν τα προβλήματα. Όποιος έχει τα λεφτά, καθορίζει και την πορεία." Ασφαλώς είναι σωστά όλα αυτά, αλλά χωρίς το παραμύθι για τους τεμπέληδες Έλληνες και Πορτογάλους», καταλήγει το δημοσίευμα.

Το παραμύθι των εργατικών Γερμανών και τα στοιχεία

«Το παραμύθι των εργατικών Γερμανών», είναι ο τίτλος σχολίου της εφημερίδας Kölner Stadtanzeiger που αναφέρει:

«Το ζήτημα είναι, εάν αυτά που ισχυρίζεται η κ. Μέρκελ ισχύουν. Ότι δηλαδή οι Έλληνες, οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι συνταξιοδοτούνται νωρίτερα και έχουν πιο πολλές διακοπές από τους εργατικούς Γερμανούς. Μάλιστα (η καγκελάριος) δήλωσε ότι "κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συνεχιστεί".

Εάν ρίξουμε μια ματιά στα στοιχεία της Eurostat και του ΟΑΣΕ διαπιστώνουμε ότι εκείνοι που έχουν πιο πολλές διακοπές δεν είναι οι εταίροι μας της Μεσογείου, αλλά οι Γερμανοί.

Επίσης το πραγματικό όριο συνταξιοδότησης στην Ισπανία και την Πορτογαλία είναι στα 62,6 χρόνια, στη Γερμανία στα 61,7 και στην Ελλάδα στα 61,4, ελάχιστα παρακάτω από το γερμανικό όριο συνταξιοδότησης.

Στην Γαλλία αντίθετα, η οποία έχει ακόμη όριο συνταξιοδότησης τα 60 χρόνια, οι εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται στα 59,7 χρόνια. Τον στενό της εταίρο δεν τον ανέφερε όμως η κ. Μέρκελ.

Επίσης στη Γαλλία κατά μέσον όρο οι διακοπές αγγίζουν τις 37,5 ημέρες με κατοχυρωμένο κατώτατο όριο τις 30 ημέρες.

Στη Γερμανία είναι κατοχυρωμένες 20 εργάσιμες ημέρες, στην πραγματικότητα όμως οι διακοπές αγγίζουν τις 29,1 ημέρες, δηλαδή σχεδόν έξι εβδομάδες.

Στην Ελλάδα είναι κατοχυρωμένο το όριο των 25 ημερών μετά από τουλάχιστον 10ετή εργασία…»«Τι να εννοούσε άραγε η καγκελάριος με το "δεν μπορεί να συνεχιστεί κάτι τέτοιο";»

Αλλού είναι το θέμα...

Με τίτλο «Το κλίμα», η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει για τις δηλώσεις Μέρκελ:

«Είναι σωστό που δίνεται η ευρωβοήθεια προς τις υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης υπό συγκεκριμένους όρους. Επίσης είναι αδιαμφισβήτητο ότι η ΟΝΕ οικοδομήθηκε στην αρχή της σύγκλισης, δηλαδή στην υπόθεση ότι οι χώρες-μέλη θα εναρμονιστούν οικονομικά και κοινωνικά. Προφανώς δεν συνέβη αυτό και έτσι προκαλούνται τώρα εντάσεις στην ΟΝΕ.

«Όμως, το να υποχρεωθούν η Ελλάδα και οι λοιπές χώρες να υιοθετήσουν το γερμανικό σύστημα συνταξιοδότησης και παροχής άδειας, όπως επιθυμεί η καγκελάριος, δεν εξυπηρετεί πολιτικά.

«Ασφαλώς και μπορούν οι Έλληνες ή οι Πορτογάλοι να συνταξιοδοτούνται νωρίτερα από τους Γερμανούς, εάν διαχειρίζονται τα δημοσιονομικά τους σωστά, εάν η παραγωγικότητά τους είναι υψηλή και εάν η οικονομία τους αναπτύσσεται.

«Με απλά λόγια: από τις επιδόσεις του καθενός εξαρτώνται οι διακοπές.Το να λέμε ότι οι άνθρωποι στις νοτιοευρωπαϊκές χώρες δεν εντείνουν τις προσπάθειές τους, δεν συνάδει με τις αρχές του κυβερνάν.»

Πηγή: Deutsche Welle

Της Καρδιάς τα μονοπάτια...

Ένας ελληνικός προορισμός για το μήνα του μέλιτος

πηγή: www.visitgreece.gr

Ένας ελληνικός προορισμός για το μήνα του μέλιτος

Αν νομίζετε ότι για να ζήσετε έναν ονειρικό μήνα του μέλιτος πρέπει να ταξιδέψετε στην άλλη πλευρά του πλανήτη, ίσως δεν έχετε σκεφτεί τα κυκλαδίτικα νησιά. Χρυσαφένιες παραλίες, κρυστάλλινα νερά, ηλιοθεραπεία κάτω από τον καυτό ήλιο, απολαυστικά κοκτέιλ και πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες θα συμπληρώσουν τις αναμνήσεις της γαμήλιας τελετής. Μια μικρή ξενάγηση στη Σαντορίνη, τη Μύκονο, τη Σίφνο και τη Φολέγανδρο είναι σίγουρο ότι θα σας πείσει.

Η μοναδική στον κόσμο ομορφιά της Σαντορίνης, η κοσμοπολίτικη Μύκονος, η Σίφνος το νησί των απολαύσεων αλλά και η αλώβητη από τη μαζική τουριστική ανάπτυξη Φολέγανδρος είναι μόνο κάποιες από τις επιλογές που μας προσφέρουν οι Κυκλάδες. Ας τις εξερευνήσουμε.

Μύκονος η κοσμοπολίτικη
Το πιο κοσμοπολίτικο νησί των Κυκλάδων αποτελεί ιδανικό προορισμό για έναν λαμπερό μήνα του μέλιτος. Στο νησί που δεν κοιμάται ποτέ και φιλοξενεί κάθε χρόνο διασημότητες από όλο τον πλανήτη, οργανώστε το γαμήλιο ταξίδι σας όπως ακριβώς το έχετε ονειρευτεί. Το άσπιλο αρχιτεκτονικό σύνολο της Χώρας της Μυκόνου με τις φρεσκο-ασβεστωμένες κυβόσχημες κατοικίες και τα πεντακάθαρα δαιδαλώδη σοκάκια, που λούζονται από το άπλετο φως του θεού Απόλλωνα, θα σας μαγέψουν. Στον πιο διάσημο δρόμο του νησιού, στα Ματογιάννια, θα βρείτε καταστήματα των μεγαλύτερων οίκων μόδας και των καλύτερων σχεδιαστών κοσμημάτων στον κόσμο, ενώ τα υπέροχα gourmet εστιατόρια που βρίσκονται διάσπαρτα σε όλο το νησί σάς περιμένουν για μια αξέχαστη γαστριμαργική εμπειρία. Απολαύστε τις ανέσεις των πολυτελών ξενοδοχειακών μονάδων που βρίσκονται στις πανέμορφες παραλίες του νησιού και χαλαρώστε σε χώρους υψηλής αισθητικής. Τα περισσότερα luxury ξενοδοχεία βρίσκονται στον Άγιο Ιωάννη, στον Όρνο και στις πανέμορφες παραλίες του Πλατύ Γιαλού και της Ελιάς. Βέβαια, θα πρέπει να κολυμπήσετε και στις υπόλοιπες κοσμοπολίτικες παραλίες του νησιού: Paradise, Καλό Λιβάδι, Πάνορμος, Παράγκα, Φτελιά και Ψαρού και ασφαλώς να ζήσετε τις μαγικές νύχτες στα παγκοσμίως γνωστά μπαρ και κλαμπ του νησιού!

Ρομαντική ιδέα: Η Μύκονος διαθέτει πολύ εντυπωσιακές και παρθένες νησίδες, τις οποίες αξίζει να επισκεφθείτε. Στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού υπάρχουν τα Πρασονήσια, ενώ νοτιοανατολικά θα βρείτε το νησάκι Χταπόδια. Εξερευνήστε τον Πάνορμο και πλεύστε προς το βόρειο τμήμα της Μυκόνου για να ανακαλύψετε το γραφικό Μαρμαρονήσι.

Σίφνος: Το νησί της αρμονίας
Οι απάνεμες αμμουδιές και οι δαντελωτές ακτές της Σίφνου, τα μοναδικής ομορφιάς χωριά της και οι αμέτρητες κυκλαδίτικες εκκλησίες της συνθέτουν ένα αρμονικό τοπίο, ιδανικό για έναν μήνα του μέλιτος που συνδυάζει στιγμές χαλάρωσης κάτω από τον καταγάλανο ουρανό με μοναδικές εμπειρίες για όλες τις αισθήσεις. Στη Σίφνο, το νησί του Τσελεμεντέ, απολαύστε τα εξαιρετικής ποιότητας σιφναιϊκα προϊόντα μαγειρεμένα από βραβευμένους σεφ που ξέρουν να μαγεύουν τον ουρανίσκο μας, περιηγηθείτε στο μεσαιωνικό Κάστρο και νιώστε την ακατανίκητη δύναμη και γοητεία του Αιγαίου. Αν επιθυμείτε να βρίσκεστε πάνω στο κύμα, επιλέξτε κάποια ξενοδοχειακή μονάδα στο Βαθύ, ενώ εάν αναζητάτε την αίγλη και την αρμονία των νεοκλασικών αρχοντικών, σας προτείνουμε να μείνετε στο γοητευτικό Αρτεμώνα με τις λουλουδιασμένες αυλές και την πανοραμική θέα. Κολυμπήστε στα πεντακάθαρα καταγάλανα νερά της Χρυσοπηγής, στο Βαθύ αλλά και στις Καμάρες.

Ρομαντική ιδέα: Ο έναστρος ουρανός της Σίφνου ενδείκνυται για παρατήρηση των άστρων αφού ο καλός καιρός σε συνδυασμό με το απαλό βορεινό αεράκι και ο μηδαμινός φωτισμός δημιουργούν τις πιο κατάλληλες προϋποθέσεις για να απολαύσετε το νυχτερινό ουρανό σε όλο του το μεγαλείο.

Φολέγανδρος η αλώβητη
Όσοι από εσάς θέλουν να αποφορτιστούν τελείως από το άγχος των προετοιμασιών του γάμου, επιλέξτε να αποδράσετε στη Φολέγανδρο με την ήπια τουριστική ανάπτυξη που σέβεται το τοπικό κυκλαδίτικο χρώμα. Η Χώρα του νησιού περιβάλλεται από απόκρυμνους γκρεμούς και αποτελεί ένα μοναδικό οικιστικό σύνολο, με κύριο χαρακτηριστικό την ανόθευτη κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Η θέα της βόρειας απόκρημνης πλευράς του Κάστρου στην πλατεία της Πούντας, η μεσημεριανή ανάπαυλα στη σκιά της πλατείας των Ντουνάβηδων, η Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου που δεσπόζει ψηλά στο βράχο και η βραδινή ζωντάνια της πλατείας της Πιάτσας δημιουργούν μια γλυκιά ατμόσφαιρα καλωσορίσματος στον ξεχωριστό αυτό κυκλαδίτικο οικισμό. Εδώ βρίσκονται πολλές ξενοδοχειακές μονάδες σχεδιασμένες σύμφωνα με τις σύγχρονες τάσεις της αρχιτεκτονικής και της διακόσμησης, φτιαγμένες για να σας προσφέρουν ηρεμία με θέα την απεραντοσύνη του Αιγαίου. Τα κρυστάλλινα νερά της Αγκάλης, του Κάτεργου και του Λιβαδιού στραφταλίζουν κάτω από τον ήλιο της Μεσογείου και σας περιμένουν για να σας αναζωογονήσουν!

Ρομαντική ιδέα: Απολαύστε μια ρομαντική περιπλάνηση στη Χώρα, χτισμένη σε υψόμετρο περίπου 200 μέτρων από τη θάλασσα. Περπατήστε μέσα από τις πολλές συνεχόμενες πλατείες και τις μικρές ασπρισμένες αυλές της και δοκιμάστε τοπικές γεύσεις ή ακόμα και διεθνή κουζίνα σε κάποιο από τα εστιατόρια του ξεχωριστού αυτού κυκλαδίτικου οικισμού.

Μαζεύτηκαν πολλά «γιατί;»

Γιώργος Λαμπράκος

Γιατί συνομιλούσε υπογείως ο Γιώργος Παπανδρέου με τον Στρος Καν και από πότε;
Γιατί ο Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου θέλησε σε ανύποπτο χρόνο να δηλώσει ότι «οι Έλληνες είναι βουτηγμένοι στα σκατά», ότι «ο Παπανδρέου συζητούσε υπογείως μαζί του από το Νοέμβριο του 2009, επειδή δεν ήθελε να γίνουν γνωστές αυτές οι συζητήσεις στον ελληνικό λαό» και κάποια άλλα... γαλλικά;

Γιατί, δηλαδή, θέλησε να εκθέσει με αυτόν τον τρόπο ο επικεφαλής του διεθνούς Οργανισμού τον πρωθυπουργό, «φίλο», «σύντροφό» του και εν τέλει πελάτη του;
Γιατί έσπευσε να ξεδιαλύνει οτι ο επισπεύδων ήταν ο Παπανδρέου που "ζητούσε επί μήνες βοήθεια" από το ΔΝΤ;

Γιατί να ήθελε να εμπεδοθεί στην κοινή γνώμη της Γαλλίας, της Ελλάδας και διεθνώς ότι ο ίδιος απάντησε στο αίτημα Παπανδρέου και όχι το αντίστροφο;

Γιατί ο πρωθυπουργός, μετά τις εκλογές, στις πρώτες συνόδους κορυφής που έλαβε μέρος χαρακτήριζε την Ελλάδα "διεφθαρμένη χώρα";

Γιατί ο πρωθυπουργός, όταν ήθελε να δείξει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας εκείνη την περίοδο, μιλούσε απειλητικά για "πιστόλι πάνω στο τραπέζι" και ο υπουργός Οικονομικών για "Τιτανικό";

Γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου ενώ γνώριζε την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας από την ενημέρωση που του είχε κάνει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας τον Αύγουστο του 2009 -όπως είχε αποκαλύψει η "Καθημερινή"- έλεγε προεκλογικά ότι "λεφτά υπάρχουν" και την ίδια στιγμή φρόντιζε να συνομιλεί υπογείως με τον Ντομινίκ Στρος Καν, σύμφωνα με τις ανταποκρίσεις από την Ουάσιγκτον;

Γιατί, παρά τα αντικειμενικώς ανύπαρκτα ή πενιχρά αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής και γενικότερα της κυβέρνησης, ο Γιώργος Παπανδρέου λαμβάνει το ένα βραβείο μετά το άλλο και θετικά σχόλια από ξένους πολιτικούς και επικεφαλής οργανισμών;

Γιατί μετά την αποκαλυπτική δήλωση του Στρος Καν η αντιπολίτευση και ιδιαίτερα η αξιωματική δεν αντέδρασαν ανάλογα με τη σοβαρότητα του θέματος;

Γιατί ο Αντώνης Σαμαράς σχεδόν κρύφτηκε και άφησε τον νέο εκπρόσωπο τύπου να χειριστεί ένα ζήτημα το οποίο είχε κάνει "σημαία" πριν από λίγο καιρό;

Γιατί η κυβέρνηση έκρυψε ακόμα και τη σύσκεψη των υπουργών Οικονομικών στο Λουξεμβούργο με αποτέλεσμα να οργιάσουν τα δημοσιεύματα για επιστροφή στη δραχμή;

Τα δημοσιογραφικά ερωτήματα πολλαπλασιάζονται και όσο δεν δίνονται επαρκείς απαντήσεις από την κυβερνητική πλευρά μάλλον θα συνεχιστούν. Ας δούμε όμως μερικά γεγονότα. Στο θέμα που ανέκυψε μετά την αποκάλυψη της συνέντευξης Στρος Καν περί υπόγειων συνομιλιών με τον Παπανδρεόυ, πρώτος ανέλαβε να απαντήσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος επιχείρησε αρχικώς να υποβαθμίσει το θέμα λέγοντας ότι δεν ήταν καμία σπουδαία αποκάλυψη και μετά πήγε να τα ρίξει στη μετάφραση από τα γαλλικά. Τουλάχιστον ατυχής η προσπάθεια ακόμα και για όσους γνωρίζουν γαλλικά σε επίπεδο...Μεϊμαράκη! Το μούδιασμα του Μαξίμου παρατάθηκε από τον καταιγισμό σχολίων και δημοσιευμάτων. Υπήρξε διάχυτος φόβος για τις προεκτάσεις που θα μπορούσε να έχει η αποκάλυψη μιας δημοφιλούς σατιρικής εκπομπής – ποια άλλη απόδειξη ότι είμαστε για γέλια; Ούτε ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου κατάφερε να αντιστρέψει την επικρατούσα άποψη στην κοινή γνώμη και να βγει από το... υπόγειο στο οποίο τον έριξε ο διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Στις απαντήσεις που επιχείρησε να δώσει ο πρωθυπουργός στη Βουλή Τσίπρας και Καρατζαφέρης ήταν οι καλύτεροι... πασαδόροι. Ο Γ. Παπανδρέου επέμεινε ότι «συνομιλούσε, συνομιλεί και θα συνεχίσει να συνομιλεί με τον Στρος Καν αλλά και Ευρωπαίους ηγέτες για το καλό της πατρίδας». Αυτή η δήλωση, μαζί με λίγη εξομολόγηση για τις κατηγορίες που δεχόταν ανέκαθεν η οικογένειά του, συνήθως από την Αριστερά, ότι «είναι πράκτορες των Αμερικανών», συνοδευόμενη από την ιστορία με τον ταξιτζή που δεν πίστευε ότι ο τωρινός πρωθυπουργός υπηρετεί στον Έβρο και όχι στο Βιετνάμ για λογαριασμό των ΗΠΑ, ήταν όλη η επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης που θα μείνει για καιρό ως φαίνεται στα πολιτικά ήθη της χώρας.

Η τριήμερη καταιγίδα στο προφίλ του πρωθυπουργού κόπασε από μια ηθελημένη ή ακούσια γκάφα. Το υπουργείο Οικονομικών και η κυβέρνηση έκρυψαν ή ξέχασαν να ανακοινώσουν την έκτακτη σύσκεψη των υπουργών Οικονομικών στο Λουξεμβούργο με αποτέλεσμα να φουντώσουν τα σενάρια για επιστροφή στη δραχμή. Αφορμή στάθηκε μια ανάρτηση στην ιστοσελίδα του γερμανικού Σπίγκελ. Έτσι βρέθηκε λίγος χρόνος για να πάρει έστω μια ανάσα το κυβερνητικό επιτελείο και το κατάλληλο βήμα για τον πρωθυπουργό ο οποίος πέρασε στην αντεπίθεση λέγοντας ότι είναι στα όρια της εγκληματικότητας τα σενάρια που διακινούνται για την Ελλάδα και υπονομεύουν την προσπάθεια της κυβέρνησης. Τώρα ποια είναι αυτή η προσπάθεια ο χρόνος θα δείξει.

Πάλι καλά πάντως που βρέθηκε κάποια επικοινωνιακή διέξοδος, διότι είχε λούσει κρύος ιδρώτας ορισμένους στην αντιπολίτευση μήπως ήρθε η ώρα να βγουν μπροστά...

* Ο Γιώργος Λαμπράκος είναι διευθυντής ειδήσεων στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ

Έχεις δύο επιλογές...

από το www.fatsimare.net


SHAY DAY! - Έχεις δύο επιλογές...

Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα...
Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασέ το.
Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή ;

Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.

Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται από εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"

Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία. Ο πατέρας συνέχισε.

"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..

Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ. Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.

Πλησίασα λοιπόν ένα από τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.

Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδας. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.

Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλλά ήταν ακόμη πίσω τρεις πόντους για να κερδίσουν τον γύρο. Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του. Το χαμόγελό του ήταν από το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα από την εξέδρα.

Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρεις έξω από την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.

Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!

Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.

Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι’ αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.

Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε. Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.

Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω από το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι από τους άλλους συμπαίκτες του.

Όλοι στις εξέδρες, και από τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..." Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα από χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...

Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε..τρέξε.." Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.

Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του. Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.

Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"

Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "απο δω, απο δω Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε απο την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.

Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και απο τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.

Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.

Και τώρα, .. κυρίες, ... κύριοι, ... ο επίλογος..

Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.

Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.

Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων. Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή: Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιο κρύο;

Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της"

Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες..
Δεν του δίνεις σημασία, ή…
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...

Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shay day!"
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..

...και, χαμογέλα!!! ... μας παρακολουθούν παιδιά.

με κόκκινη κλωστή...

Στη δεκαετία του '60 σ' έναν πρώην εβραϊκό συνοικισμό της Θεσσαλονίκης, έξι οικογενειακές εστίες εκκολάπτουν παιδιά, με τη δική της θερμοδυναμική η κάθε μία.
Ένας καινούριος οικοδομικός σχεδιασμός χωρίζει τις οικογένειες, αλλά στο μεταξύ έχουν πυροδοτηθεί ανομολόγητοι έρωτες κι έχουν εξυφανθεί καταχθόνιες συγκρούσεις, που θα τους επαναφέρουν σ’ ένα κοινό σημείο εκκίνησης.
Το μυστικό του Ζαχαρία που χάθηκε στο ολοκαύτωμα, θ' ανεβάσει κάποιους ψηλά και μετά θα τους αφήσει να συντριβούν, απ' το βάρος της κατάρας που συνοδεύει κάθε αδικία.

Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς

Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το αφιέρωσα στην αναζήτηση της αγάπης και της αλήθειας...
Πέρασα από την Ινδία,το Θιβέτ και την Ταϊλάνδη, καθώς και από μουσουλμανικές χώρες όπως το Ιράν, το Αφγανιστάν, το Μαρόκο και τη Μαλαισία.
Ταξίδεψα στην Αλάσκα, στο Μεξικό και στη Βραζιλία για να δοκιμάσω άλλα συστήματα, όπως τον κομμουνισμό, τον αθεϊσμό και τη χίπικη κουλτούρα.
Επί αρκετά χρόνια μελέτησα ενδελεχώς τις ανατολικές θρησκείες: τον ινδουισμό, τον βουδισμό, τον ισλαμισμό· καθώς και την πνευματικότητα των Αμερικανών αυτοχθόνων.
Άλλες φορές πάλι, έμπλεξα με τον υπόκοσμο των ναρκωτικών και εισχώρησα στον εσωτερισμό και την απόκρυφη γνώση, περιερχόμενος σε κατάσταση έκστασης. Όμως, τίποτα δεν μπορούσε να γεμίσει το κενό που υπήρχε στην ψυχή μου... Πάντοτε έτρεχα να ξεφύγω από τον Θεό, από τους ανθρώπους και τον εαυτό μου. Ήταν ένα ταξίδι στην κόλαση, γεμάτο μίσος και θάνατο... Άκουσα πολλές φορές να προφέρουν το όνομα του Ιησού και άλλες τόσες φορές Τον απέρριψα και Τον αρνήθηκα... Ίσως κάποιοι στο άκουσμα του ονόματος του Ιησού να μη θελήσουν να διαβάσουν την ιστορία, αντιμετωπίζοντας καθετί παρόμοιο ως "πνευματική ανισορροπία". Αυτός όμως που ειλικρινά αναζητεί την αλήθεια, θα διαβάσει αυτή την ιστορία με πολλή προσοχή· και θα διαπιστώσει πόσο ζωντανή είναι η παρουσία του Θεού και με πόση αγάπη προστατεύει όλους εμάς, κάθε μέρα, κατά την πορεία μας στη ζωή...
Η συγκλονιστική ιστορία ενός ανθρώπου, που έζησε το πιο πυκνό σκοτάδι του μίσους - μια μαρτυρία για την πρόνοια του Θεού, που αναζητά τον κάθε άνθρωπο ακόμα και μέσα στους πιο απόκρημνους γκρεμούς!

Ερωτήσεις που δεν απαντώνται

Ερωτήσεις που δεν απαντώνται

Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ.
Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του.
Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;

Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.
Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά...
-Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
-Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
-ΟΙ ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό
του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;

Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα
συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;

Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;

Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα
έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;

Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α)
Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!

Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;

Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;

Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο
πολύ χρήμα;

Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;

Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;

Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα,ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;

Prof. Konstantinos Tokmakidis
Aristotle University of Thessaloniki
Greece



Φωτόπουλος Χρήστος ΤΜΣ-ΑΠΘ